Det skulle visa seg at glesværingen hadde kome over sjølvaste sildekongen, verdas største beinfisk – enno ikkje kjend av vitskapsfolk. Ekspertane som tok over dyret, var sikkert òg i tvil om kva dyr dei hadde med å gjera. I 1766 hadde det drive i land eit eksemplar av same sortenpå Glesvær. Den slangeforma fisken fekk namnet sildekonge – Regalecus glesne – med eit artsnamn som refererer til funnstaden. Fisken vart første gongen skildra av berghauptmann Ascanius i tidsskriftet Icones Rerum Naturalium, som kom ut i København i 1772.
Kring 1840 vart ein ny sildekonge på fem meter funnen på Golta, og i 1899 endå ein. Den siste var tre og ein halv meter lang. I mars 1791 skal dessutan eit eksemplar på 12 fot har stranda «paa Bergens Vaag», og vart omtala i Bergens Adresse-Avis 25. mars dette året. Utover dette er det påfallande få funn av arten i Noreg, og ingen sidan 1899.
Vi veit ikkje mykje om sildekongen. Med eitt unntak er fisken aldri sedd i levande live – dei fleste vi kjenner, er funne daude eller døyande rundt om i verda. Ofte dreier det seg berre om fragment av dyra. Han kan leva på djupt vatn ned til 1000 meter og finst i alle varme og tempererte hav. Vestlandet er heilt i den nordlege utkanten av utbreiingsområdet. Det er Golfstraumen som sørgjer for at fisk med adresse lenger sør frå tid til anna råkar våre farvatn. At så mange sildekongar er funne nettopp ved Glesvær, kan òg ha samanheng med dei rike sildefiskeria som var her før om åra.
Eksemplara som er funne hos oss, er ikkje spesielt store. Verdsrekorden er ein 11 meter lang sildekonge på 272 kilo. Dette er rekord for beinfiskar.
