Grønafjellet er eit slikt fjell. Fjellet er den austlege delen av eit større fjellområde i Fitjar. Reinrose er den mest iaugefallande fjellplanta. Med dei store, kvite blomane er ho eit vakkert syn, særleg tidleg i juni. Her er òg andre fjellartar som særleg veks der gabbroen er litt oppsmuldra og grusete. Fjellsmelle og svarttopp høyrer til dei. Andre stader på Grønafjellet er det meir næringsfattig jord med lynghei, der berre nokre få artar klarar seg.
Fjellplantene kom truleg til Grønafjellet svært tidleg. Kanskje slo nokre av dei første plantene rot nettopp der då kyststrøka i vest vart isfrie for vel 15 000 år sidan. Breframstøyten i yngre dryas (perioden er oppkalla etter reinrose, som har Dryas som slektsnamn) for om lag 12 000 år sidan gjekk ikkje så langt vest. Ein kan gå ut frå at dei hardføre fjellplantene klarte seg fint under denne kuldeperioden. Mange fjellartar er nok borte på grunn av ugunstig klima med varmeperiodar og for tett vegetasjon i dei vel 11 000 åra som har gått fram til vår tid. Men på Grønafjellet klarte likevel reinrose, dvergbjørk og andre fjellartar å bita seg fast heilt fram til i dag.