Sjølv om det er mange artar, er det få av dei som er talrike. Til dømes finst her berre nokre få hekkepar av krikkand, toppand, stokkand og raudstilk. Vipa er meir vanleg. Somme år har dessutan eit par av den sjeldne sothøna hekka her. Knoppsvana gjorde hekkeforsøk ved Ulvenvatnet for nokre år sidan, som første stad i fylket. Det er òg teikn til at svært uvanlege fuglar, som myrrikse og dvergdukkar, kan ha hekka her eit år. Tidlegare fanst endåtil ein av Hordalands største hekkekoloniar av sandsvaler ved eit sandtak på Ulven. Etter at sandtaket vart grave ut, forsvann svalene med sanden.
Ulvenvatnet er endå viktigare som trekklokalitet enn som hekkeplass. På seinhausten rastar til dømes fleire titals enkeltbekkasinar på myrane ved vatnet. Den sjeldsynte kvartbekkasinen er vanlegare her enn nokon annan stad i fylket. Han er rett nok sjeldan å sjå; det kjem av at fuglen oftast er så motvillig til å flytta seg at ein nesten trakkar på han.
Produksjonen av fjørmygg og andre insekt er god i Ulvenvatnet, men er sjeldan til plage for turgåarar. Insekta flyg gjerne høgt – det ser ein på svalene som jaktar intenst i timen før det blir mørkt. Det finst òg fleire uvanlege artar av augestikkarar, og sikkert mangt som enno ikkje er kartlagt. Ulvenvatnet er frodig, med vegetasjon langs heile strandlinja. Midt på nordsida av vatnet veks eit tett belte av takrøyr; det er her fuglane helst søv. Maten finn dei andre stader. Dei viktigaste næringsområda for fuglane er dei stadene der dei utbreidde vassplantene elvesnelle, flaskestorr og sjøsivaks veks. Nærleiken til eit militært øvingsområde er til å leva med for fuglane, men ternene som hekkar på ein holme i nordenden av vatnet, kan nok styra seg. Heller ikkje låvesvalene synest å vera særleg nøgde når nattesøvnen blir uroa av skyting ved Ulven leir. Forresten kan ein feit karuss som veltar seg i vassyta, stundom gje same verknaden for natteroa. Verknaden av nyvegen veit vi enno lite om.
