Lokale eventyr og segner - Solveigsæter-segna i Nordfjord
Fylkesgrenser og kommunegrenser har aldri vore stengsle og gjerde mellom folk. Til alle tider har folk hatt hopehav over grensene, - meir eller mindre og på godt og vondt. Solveigsæter-segna er eit vitnemål om møte mellom menneske over fylkesgrensa mellom Sogn og Fjordane og Møre og Romsdal, - mellom bygdene Åheim og Maurstad. Eit møte med tragisk utfall.
Solveigsætra
Det står ei raudmåla seterhytte på Solveigsætra, og attmed finst spor etter tidlegare hus.
Segn
Solveigsæter-segna lever enno på folkemunne, på begge sider av fylkesgrensa.
Segna i verseform
Verseform-versjonen vart trykt i eit eige hefte i 1929 saman med versa ''Min hytte'', eit dikt av Jacob Kroken Åheim som handlar om ei hytte på Solveigsætra, Solveigstova. Heftet vart trykt i 2000 eksemplar og salsinntekta skulle gå til Solveigstova.
Duell på setra
Segna fortel at Marius Bakken kom ridande til setra ved Movatnet i sin beste finstas. Han var på friarfot. Tormod var óg på besøk. Marius var heilt sikker i si sak, og rekna med at rivalen ikkje hadde anna å gjera enn å gå ''sin vei''. Det ville ikkje Tormod, og det kom til duell. Dei utkjempar kampen i det sjuande verset.
Tormod han henter fra krattet en vidje på tre alen lang og derpå den spendes om livet på to kniv-bevæbnede mænd. Det første gjøkgal fra lien er signalet når freden er brudt, men feig bryter Marius avtalen, gir Tormod før tiden et stik.
''.. en kvinne i hulken og gråt ..''
Dramaet sette sine spor. Det hende det spøkte på Solveigsætra. Stundom høyrde folk underlege lydar. Det siste verset handlar om dette, verset som ikkje kom med i den prenta utgåva.
Ennu i stormfulle netter, helst når det stormer fra vest hører man noen som tretter, der høres en vrinsken av hest Der høres to mannlige stemmer, en kvinne i hulken og gråt. Der høres et legem som faller, - og så er det stille, som før.