Mellom gullfiskane var gullvederbuk, i tillegg til karuss og kanskje òg karpe. Dei vart sette ut i Skårsvatnet. Bestanden av gullvederbuk treivst lenge godt i vatnet. Fisken stod tett og var av ulik storleik. Utover 1980-talet la folk merke til at det vart fleire av den mørke, vanlege typen vederbuk,som er ei krysning med opphav i gullvederbuk. Etter kvart observerte ein berre store fiskar av den gullfarga typen, og ein fekk mistanke om at gullvederbuken ikkje lenger formeira seg i Skårsvatnet.
Ein student ved Universitetet i Bergen sette i gang eit hovudfagsarbeid i vatnet, og kunne avsløra at den sannsynlege årsaka til endringa i gullvederbukbestanden var stingsilda. Denne fisken – innført til vatnet i 1967 – åt opp egg og larvar. Det viste seg at larvar av gullvederbuk var meir ettertrakta enn larvar av den mørke typen vederbuk. Som følgje av desse granskingane vart gullvederbuk klekte ut og fôra opp i kar der dei var verna mot stingsild. Då dei var så store at stingsilda ikkje kunne skada dei, vart vederbukane sleppte ut i Skårsvatnet. Det er von om at dette tiltaket skal berga rekrutteringa av denne spesielle fiskebestanden.