Dette området har vore utsett for skadar av snøskred mange gonger tidlegare. Dei fleste skreda startar i bratthenget under Ruklenuten, i om lag 1300 meters høgd. Skreda frå Ruklenuten blir kalla Klungersetskreda, Helgesliskreda, Breiskreda, Røynhammarskreda, Rindaskreda og Juvaskreda – rekna frå sør mot nord. Ofte er det ikkje snøen som gjer størst skade, men den svært sterke vinden som dannar seg framfor skreda.
Det var Klungersetskreda som gjorde verst skade i Odda i 1993. Skredet vart videofilma, og dramaet vart vist på fjernsyn over heile verda. Men også frå Tokheimsnuten gjekk det to store skred dette året: Helleskreda og Husaskreda.
Etter skredvinteren 1993 vart det sett i gang eit omfattande arbeid med å planleggja og byggja skredsikringar. Arbeidet stod ferdig i 1994 og kosta 40 millionar kroner. Skredsikringane er bygde av store jordvollar og jordpyramidar. Dei skal stoppa snøskreda ved Kalvanes og Egne Hjem før skreda når ned til bustader og riksvegen. På Tokheim er det bygt store betongmurar, som skal leia skreda ut til sidene, bort frå husa. Ved Eitrheim, der skreda følgjer eit elvefar, er elveløpet no senka. Ein leiemur er bygd langs elvekanten.
Etter 1993 har det ikkje vore snøskred som har gjort skadar på bustader i Oddaområdet. Skredtiltaka har altså så langt gjort jobben sin, men dei har enno ikkje fått bryna seg mot så store skred som i 1993.
