Myr finn vi berre der nedbøren er høgare enn fordampinga, gjerne i søkk og flate område med dårleg avrenning. Høg fukt i jorda og kjølig klima gjer at nedbrytinga av daude planterestar går mykje tregare enn tilveksten av nye planter. Gjennom fleire tusenår kan tjukke lag med daude, delvis rotne plantedelar byggja seg opp. Dette torvlaget kan bli fleire meter djupt. Store samanhengande myrområde er viktige tilhaldsstader for mange plante-, insekt- og fugleartar. Oppdyrking, grøfting og skogplanting gjer at myr er ein naturtype på retur, men Radøy har enno att fleire store myrområde.
«Havet» er noko drenert i kantane, og både sjølvfrødd og planta skog kryp innover på myra. Mange stader er det spor etter moldog torvtaking. Inngrepa i denne myra er likevel ganske små. Ettersom ho er uvanleg tuete, er ho tung å ta seg fram i. Det skal godt gjerast å ikkje ramla i dei sugande hola mellom tuene.
Torva på denne myra er næringsfattig, og vegetasjonen er derfor ikkje spesielt artsrik. Typiske fugleartar er enkeltbekkasin og storspove, forutan sporvefuglar som sivsporv og tornsongar. Smålom flyg ofte over fordi han held til i ferskvatna i utkanten av myra. Jordugla har vore observert i dette myrområdet. Jordugla er aldri funnen hekkande i låglandet i Hordaland, men år om anna hekkar ho på Hardangervidda.
«Havet» er eit godt namn. Både storleiken og den bølgjete overflata frå alle tuene dreg tankane mot blåmyra. Tidlegare var «Havet» nytta som ferdselsåre til og frå bygdesenteret Bøvågen – då «gjekk dei gjennom havet».
