Langs vegen frå Frøland mot Kvamskogen kan vi sjå at fjellet er samansett av ulike lag. Desse laga er kraftig bøygde eller falda. Sjølve lagdelinga vart til i dei store fjellkjederørslene i silurtida. Store bergmassar, skyvedekke, vart frakta kilometer på kilometer mot aust i denne perioden. Etter at dei veldige rørslene tok slutt, byrja dei same bergmassane å gli vestover att. Dette skjedde for om lag 400 millionar år sidan. På attendevegen mot vest kom laga i klemme og vart krølla eller falda.
Slike faldingar finn vi mange stader i skyvedekka, men dei er spesielt iaugefallande i Bergsdalsdekka ved Frøland. At laga ikkje sprakk opp, men falda seg, fortel at fjellet framleis var varmt nok til å eltast som ein deig. «Varmt nok» i denne tydinga er temperaturar på over 300ºC.
Beste staden å sjå desse faldingane er ved den nedre munninga av Liarostunnelen og vidare langs vegen mot Frøland.
