Fyrste perioden
Oppstarten av gruvedrifta i Grimelia kom i ein allmenn oppgangsperiode for denne næringa. Det er kjent at Det Nordenfjeldske Bergamt var på synfaring i området kring 1750, og dei første malmfunna kan ha blitt gjorde då. Ein av medeigarane i gruva var kjøpmann Wilhelm Teting frå Bergen, som vart verksstyrar. Så langt ute ved kysten var det ikkje lett tilgang på trekol til malmsmeltinga. Dette førte til at smeltehytta i 1761 vart lagt til Halbrend i Førde, noko som innebar kostbar transport. Mangel på fagfolk i gruvedrifta, strid med bøndene om betaling for malmtransporten, og indre stridar mellom eigarane, førte til avvikling i 1776.
One of the mine shafts which are still clearly visible. Attempts have been made to close it off with a wire fence.
Andre perioden
Ny drift kom i gang i 1854, der konsul Ludvig Konow i Bergen var ein av interessentane. Seinare kom andre interesser inn, representerte av bergmeister A. Ellefsen. Han hadde kontrollmynde, og ved å engasjere seg i sjølve drifta, kom han i ei dobbeltrolle då Grimeliens Kopperværk vart skipa i 1862.
Det vart oppført smeltehytte og arbeidarbustader. Fleire gardsbruk vart kjøpte. Verket heldt skule og butikk for dei tilsette. Det kom fleire arbeidarar frå Røros. Truleg kom talet på tilsette opp i 50 mann midt i 1860-åra, og folketalet i gruvesamfunnet opp i 115. Men høge kapitalkostnader, driftskostnader og låge koparprisar førte til at verket gjekk konkurs i 1883.
Sketch of the copper pyrite layers in the Grimelia mines. The drawing probably dates back to the earliest period. The language is German - which was the "mining language" at the time.
Tredje perioden
I 1904 var gruva seld på nytt. Denne gongen til ein svensk konsul, og det vart sett i gang prøvedrift fram til 1906. Første verdskrigen førte til høge prisar på metall. Frå 1916 og utover dreiv A/S Christiania Minekompani uttak av malm med opptil 17 mann i arbeid. Drifta vart avvikla i 1920.
Gruvedrift i Sørdalen
I Sørdalen ved Hellevik i Fjaler var det periodevis gruvedrift nokolunde parallelt med drifta i Grimelia. Koparverket i Grimelia hadde òg rett til å drive i Sørdalen. Då dette verket kom i vanskar, vart drifta i Sørdalen teken over av bøkkarmeister Reinertsen og bergmannen Gasmann i 1773. Sørdalsvatnet vart oppdemt og ein masomn vart bygd nede ved sjøen. Men i 1780 måtte drifta stoggast.
Frå 1864 til 1886 tok det britiske selskapet The Norwegian Titanic Iron Company ut malm frå Sørdalen. Malmen vart frakta til England, og smelta der. Også i perioden 1907-09 dreiv eit engelsk selskap på same viset. Noko av denne malmen vart liggjande att, og nytta av tyskarane under siste krig.
"The situation of the land and rock of Grimelia, which shows its copper finds seen from the sea. " This is the beginning of the text written under this drawing.